MET PIJN IN HET HART EN ZO...
Gisteravond vond de traditionele eindejaars ALV van HCM Arnhem plaats. Het was de tweede keer dat we dit online deden en we hadden meer deelnemers dan ooit. Ik vraag me af of we allemaal wel in het nieuwe clubhuis gepast zouden hebben...
Het was een goede ALV, waarin het bestuur verantwoording aflegde voor het gevoerde beleid en leden geen blad voor de mond namen en met goed onderbouwde vragen en kritiek durfden te komen. En dat nou is precies waar zo’n ALV voor bedoeld is. We hebben trouwens ook enorm gelachen. Waarover? Ik denk dat je er gewoon bij had moeten zijn…
Voor mij was het de laatste ALV als bestuurslid. In 2013 werd ik door onze toenmalige voorzitter Jos van Deursen het bestuur binnen gehengeld. "Leuk Mark, moet je doen.” En leuk vond ik het zeker. Maar of ik nou een bestuurder ben?
Bij mijn aanstelling werd mij gevraagd waar ik HCM over vijf jaar zag staan en wat mijn ambities waren. Ik riep vijf dingen: Een nieuwe website, 1000 leden, een vierde veld, een nieuw clubhuis en een foto van mezelf in de Gelderlander. Je moet wat verzinnen hè. In de afgelopen zeven jaar zijn ze alle vijf verwezenlijkt. Hoe trots kun je zijn?
Ik loop trouwens al sinds 2007 rond bij HCM. Als trainer/coach van mijn zoon en dochter en andere kindertjes, als lid van de JJ Commissie en de TC, als DJ van Weleer, veilingmeester en bingodraaier, als huis-tuin-en-keuken-journalist en als medebedenker en -organisator van het nu al legendarische Til Arts Top Team Toernooi. Goh, wat een gave club is dit toch!
Als ik het zo allemaal teruglees dan klinkt het een beetje als een grafrede. Maar dat is het niet. Ik ben nog niet dood en blijf gewoon lid van de communicatiecommissie. Dit verhaaltje is vooral bedoeld als een hele dikke DANKJEWEL aan mijn medebestuursleden en al die andere vrijwilligers met wie ik de afgelopen jaren mocht samenwerken. Stuk voor stuk enthousiaste, bevlogen en een beetje gestoorde clubfanaten, die ervoor kiezen zich in hun spaarzame vrije tijd in te zetten voor anderen. Jullie zijn super, dat je het even weet.
Goed, vanaf vandaag ben ik dus geen secretaris meer. Ik heb het stokje met veel vertrouwen overgedragen aan Rachel. Zij kent de club door en door en is een wat gestructureerder mens dan ik ben, denk ik. Succes Rachel. En ook Bram, die Robert Post is opgevolgd als bestuurslid. Samen met Peter, Willem, Annemarie, Maikel en Mark gaan jullie ons zonder twijfel goed door de coronacrisis leiden. Het is spannend, maar we zijn nog steeds gezond, dus het komt zeker goed. Kom maar op met dat vaccin!
En als je dit nu leest en denkt, wat moet ik hier nou weer mee? Nou, gewoon een mailtje sturen naar [email protected] en je aanmelden als vrijwilliger. Het is leuker dan je denkt… en ook leuker áls je denkt trouwens.
Tot gauw!
Mark